11 lipca - Światowy Dzień Ludności

Data opublikowania: 12 lipca 2021
zdjęcie prezentuje ludzkie twarze w miniaturze
zdjęcie prezentuje ludzkie twarze w miniaturze

Światowy Dzień Ludności to coroczne święto, ustanowione przez Zgromadzenie Ogólne ONZ, obchodzone 11 lipca. Z inicjatywą obchodów wystąpiła Rada Zarządzająca UNDP (Program Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju) w 1989 roku. Święto jest upamiętnieniem rocznicy "Dnia Pięciu Miliardów", jednorazowego święta z 11 lipca 1987, kiedy to liczba ludności świata osiągnęła taką wartość.

Obecnie jest nas  już ponad 7 miliardów. Eksperci przewidują, że do 2025 roku liczba ludności w skali globalnej przekroczy 8 mld osób, a w 2057 ludności świata osiągnie 10 miliardów. Rocznie przybywa 1,13 % ludności na świecie. Statystyki pokazują, że co sekundę umierają 2 osoby, jednak narodzin jest więcej – w każdej sekundzie przychodzi na świat 5 noworodków. Do najludniejszych państw należą kraje biedne lub rozwijające się. Największy przyrost ludności notuje się w Indiach, Chinach, Nigerii, Pakistanie oraz Etiopii. Na kontynencie europejskim zauważono z kolei protest wyludniania się państw. W niektórych krajach, na przykład we Francji lub Wielkiej Brytanii, wysoka dzietność występuje wśród imigrantów z Europy Wschodniej. Niestety, w Polsce i w niektórych krajach europejskich, dzietność jest na bardzo niskim poziomie, a proces starzenia się społeczeństwa jest szybszy niż w innych krajach.

Kolejnym niekorzystnym zjawiskiem jest proces starzenia się ludności. W 2060 roku, co trzeci mieszkaniec Europy skończy 65 lat. W Polsce starzenie się społeczeństwa jest trochę szybsze niż w innych krajach europejskich. Do 2035 roku osoby w starszym wieku będą stanowiły 23% społeczeństwa, zaś do 2050 roku – prawie 35%. Obecnie na jedną osobę w wieku emerytalnym pracują cztery osoby w wieku produkcyjnym, a w 2060 roku – będzie to mniej niż dwie osoby.

Światowe trendy populacyjne

Minęło setki tysięcy lat, zanim światowa populacja wzrosła do 1 miliarda – potem w ciągu zaledwie kolejnych 200 lat wzrosła siedmiokrotnie. Wg szacunków ONZ w 2011 r. globalna populacja osiągnęła poziom 7 miliardów, a dziś wynosi około 7,7 – 7,8 miliarda i oczekuje się, że wzrośnie do około 8,5 miliarda w 2030 r., 9,7 miliarda w 2050 r. i 10,9 miliarda w 2100 r.

Ten dramatyczny wzrost był napędzany głównie przez rosnącą liczbę osób dożywających wieku rozrodczego i towarzyszyły mu poważne zmiany we wskaźnikach dzietności, rosnąca urbanizacja i przyspieszająca migracja. Tendencje te będą miały daleko idące konsekwencje dla przyszłych pokoleń.

Niedawna przeszłość przyniosła ogromne zmiany we wskaźnikach dzietności i oczekiwanej długości życia. We wczesnych latach 70. każda z kobiet miała średnio po 4,5 dziecka; do 2015 r. całkowita płodność na świecie spadła poniżej 2,5 dziecka na kobietę. Tymczasem średnia długość życia na świecie wzrosła z 64,6 lat na początku lat 90. do 72,6 lat w 2019 r.

Ponadto świat odnotowuje wysoki poziom urbanizacji i przyspieszającą migrację. Rok 2007 był pierwszym rokiem, w którym więcej ludzi mieszkało w miastach niż na wsi, a do roku 2050 ok. 66 procent światowej populacji będzie mieszkać w miastach.

Te megatrendy mają daleko idące konsekwencje. Wpływają na rozwój gospodarczy, zatrudnienie, dystrybucję dochodów, ubóstwo i ochronę socjalną. Wpływają również na starania o powszechny dostęp do opieki zdrowotnej, edukacji, mieszkań, urządzeń sanitarnych, wody, żywności i energii. Aby w bardziej zrównoważony sposób odpowiadać na potrzeby jednostek, należy zrozumieć, ilu ludzi żyje na planecie, gdzie się znajdują, ile mają lat i ilu ludzi przyjdzie po nich.

Źródło dla artykułu: https://bimkal.pl/kalendarz/swiatowy-dzien-ludnosci oraz Wikipedia

 

Załączone pliki: